ἄγλις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ἀγλῑθ-
ονομαστική	ἡ	ἄγλις	αἱ	ἄγλιθες (& ἀγλῖθες)
γενική	τῆς	ἄγλιθος (& ἀγλῖθος)	τῶν	ἀγλίθων
δοτική	τῇ	ἄγλιθῐ	ταῖς	ἄγλισῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ἄγλιν	τὰς	ἄγλιθᾰς
κλητική ὦ!		ἄγλι		ἄγλιθες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἄγλιθε
γεν-δοτ	τοῖν		ἀγλίθοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄρνις' όπως «ὄρνις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἄγλις < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἄγλις θηλυκό

• σκελίδα σκόρδου

  ※  μὰ Δί᾽ ἀλλὰ παρ᾽ Εὐχαρίδου καὐτὸς τρεῖς γ᾽ ἄγλιθας μετέπεμψα (Ἀριστοφάνης, Σφῆκες, 680)

  ※  Ἄγλιθες: ἐξ ὧν ἡ κεφαλὴ τοῦ σκορόδου σύγκειται ἢ σκορόδων κεφαλαί, ἀγλίδια, σκόροδα

  ΕΜ.11.40 - Μέγα Ετυμολογικόν (Etymologicum Μagnum) (1816) Λειψία: Lipsiae Apud J.A.G. Weigel. @archive.org

Πηγές

• ἄγλις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἄγλις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.