ἀφίχθην

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ἀφίχθην (καθαρεύουσα): σχηματισμός παθητικού αορίστου (εσφαλμένα, αντί της χρήσης του αρχαίου μέσου αορίστου ἀφικόμην) με βάση το αφιχθ- όπως στο απαρέμφατο του παρακείμενου, ἀφῖχθαι του αρχαίου ρήματος ἀφικνοῦμαι < ἀφικνέομαι

Προφορά

ΔΦΑ : /aˈfi.xθin/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐φί‐χθην

Ρηματικός τύπος

ἀφίχθην (καθαρεύουσα)

• α΄ πρόσωπο ενικού οριστικής αορίστου του ἀφικνοῦμαι: αφίχθην έφτασα, έφτασα στον προορισμό μου

  ≈ συνώνυμα:

Κλίση

Παθητικός αόριστος καθαρεύουσας από το αρχαίο ρήμα ἀφικνοῦμαι

• ενικός: ἐγώ ἀφίχθην, σὺ ἀφίχθης, οὗτος/αὕτη/τοῦτο ἀφίχθη
• πληθυντικός: ἡμεῖς ἀφίχθημεν, ὑμεῖς ἀφίχθητε, οὗτοι/αὗται/ταῦτα ἀφίχθησαν
• μετοχή: ὁ ἀφιχθείς, ἡ ἀφιχθεῖσα, τὸ ἀφιχθέν

Στην κοινή νεοελληνική χρηστιμοποιούνται τα τρίτα πρόσωπα

• αφίχθη > αφίχθηκα
• αφίχθησαν > αφίχθηκαν

και η μετοχή αφιχθείς, αφιχθείσα, αφιχθέν