ἀσυνεσία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀσυνεσίᾱ	αἱ	ἀσυνεσίαι
γενική	τῆς	ἀσυνεσίᾱς	τῶν	ἀσυνεσιῶν
δοτική	τῇ	ἀσυνεσίᾳ	ταῖς	ἀσυνεσίαις
αιτιατική	τὴν	ἀσυνεσίᾱν	τὰς	ἀσυνεσίᾱς
κλητική ὦ!		ἀσυνεσίᾱ		ἀσυνεσίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀσυνεσίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἀσυνεσίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀσυνεσία < ἀσύνετος + -ία

Ουσιαστικό

ἀσυνεσία θηλυκό

• η έλλειψη σύνεσης, η ασυνεσία

Άλλες μορφές

• αττικός τύπος : ἀξυνεσία

Πηγές

• ἀσυνεσία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀσυνεσία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.