ἀριστοκράτις

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀριστοκράτις	αἱ	ἀριστοκράτιδες
γενική	τῆς	ἀριστοκράτιδος	τῶν	ἀριστοκρατίδων
δοτική	τῇ	ἀριστοκράτιδι	ταῖς	ἀριστοκράτισι(ν)
αιτιατική	τὴν	ἀριστοκράτιν	τὰς	ἀριστοκράτιδας
κλητική ὦ!		ἀριστοκράτι		ἀριστοκράτιδες
3η κλίση, Κατηγορία 'ἔρις' όπως «ἔρις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

ἀριστοκράτις θηλυκό

• (καθαρεύουσα) αριστοκράτισσα

Πηγές

• «ἀριστοκράτης» - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .