ἀπειροκαλία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀπειροκαλίᾱ	αἱ	ἀπειροκαλίαι
γενική	τῆς	ἀπειροκαλίᾱς	τῶν	ἀπειροκαλιῶν
δοτική	τῇ	ἀπειροκαλίᾳ	ταῖς	ἀπειροκαλίαις
αιτιατική	τὴν	ἀπειροκαλίᾱν	τὰς	ἀπειροκαλίᾱς
κλητική ὦ!		ἀπειροκαλίᾱ		ἀπειροκαλίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀπειροκαλίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἀπειροκαλίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀπειροκαλία < ἀπειρόκαλος

Ουσιαστικό

ἀπειροκαλία θηλυκό

1. απειροκαλία
2. (στον πληθυντικό) χυδαιότητες