ἀγλωττία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀγλωττίᾱ	αἱ	ἀγλωττίαι
γενική	τῆς	ἀγλωττίᾱς	τῶν	ἀγλωττιῶν
δοτική	τῇ	ἀγλωττίᾳ	ταῖς	ἀγλωττίαις
αιτιατική	τὴν	ἀγλωττίᾱν	τὰς	ἀγλωττίᾱς
κλητική ὦ!		ἀγλωττίᾱ		ἀγλωττίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀγλωττίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἀγλωττίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

ἀγλωττία θηλυκό

• αττικός τύπος του ἀγλωσσία