συνάρμοση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συνάρμοση	οι	συναρμόσεις
γενική	της	συνάρμοσης*	των	συναρμόσεων
αιτιατική	τη	συνάρμοση	τις	συναρμόσεις
κλητική		συνάρμοση		συναρμόσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, συναρμόσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συνάρμοση < συν- + αρμόζω • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

συνάρμοση θηλυκό

• συναρμολόγηση

Μεταφράσεις

    συνάρμοση