σκιάδιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	σκιάδιον	τὰ	σκιάδιᾰ
γενική	τοῦ	σκιαδίου	τῶν	σκιαδίων
δοτική	τῷ	σκιαδίῳ	τοῖς	σκιαδίοις
αιτιατική	τὸ	σκιάδιον	τὰ	σκιάδιᾰ
κλητική ὦ!		σκιάδιον		σκιάδιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σκιαδίω
γεν-δοτ	τοῖν		σκιαδίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

σκιάδιον, -ου ουδέτερο

• μορφή του σκιάδειον

Πηγές

• σκιάδειον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σκιάδιον, σκιάδειον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.