πόρθησις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πόρθησῐς	αἱ	πορθήσεις
γενική	τῆς	πορθήσεως	τῶν	πορθήσεων
δοτική	τῇ	πορθήσει	ταῖς	πορθήσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	πόρθησῐν	τὰς	πορθήσεις
κλητική ὦ!		πόρθησῐ		πορθήσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πορθήσει
γεν-δοτ	τοῖν		πορθησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πόρθησις < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

πόρθησις, -εως θηλυκό

• πόρθηση

Συγγενικά

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• πόρθησις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πόρθησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.