πυράκτωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πυράκτωσῐς	αἱ	πυρακτώσεις
γενική	τῆς	πυρακτώσεως	τῶν	πυρακτώσεων
δοτική	τῇ	πυρακτώσει	ταῖς	πυρακτώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	πυράκτωσῐν	τὰς	πυρακτώσεις
κλητική ὦ!		πυράκτωσῐ		πυρακτώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πυρακτώσει
γεν-δοτ	τοῖν		πυρακτωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πυράκτωσις < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

πυράκτωσις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• πυράκτωση

Συγγενικά

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• πυράκτωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.