πτωχεία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πτωχείᾱ	αἱ	πτωχεῖαι
γενική	τῆς	πτωχείᾱς	τῶν	πτωχειῶν
δοτική	τῇ	πτωχείᾳ	ταῖς	πτωχείαις
αιτιατική	τὴν	πτωχείᾱν	τὰς	πτωχείᾱς
κλητική ὦ!		πτωχείᾱ		πτωχεῖαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πτωχείᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		πτωχείαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'χώρα' όπως «χώρα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πτωχεία < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

πτωχεία, -ας θηλυκό

• φτώχεια, επαιτεία

Συγγενικά

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• πτωχεία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πτωχεία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.