περικόχλιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	περικόχλιον	τὰ	περικόχλιᾰ
γενική	τοῦ	περικοχλίου	τῶν	περικοχλίων
δοτική	τῷ	περικοχλίῳ	τοῖς	περικοχλίοις
αιτιατική	τὸ	περικόχλιον	τὰ	περικόχλιᾰ
κλητική ὦ!		περικόχλιον		περικόχλιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		περικοχλίω
γεν-δοτ	τοῖν		περικοχλίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

περικόχλιον < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

περικόχλιον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• (ανατομία) το περικόχλιο

Συγγενικά

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• περικόχλιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.