ορθοπαιδική

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	η	ορθοπαιδική
γενική	της	ορθοπαιδικής
αιτιατική	την	ορθοπαιδική
κλητική		ορθοπαιδική
όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ορθοπαιδική < λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική orthopédie < αρχαία ελληνική ὀρθός + παῖς Η λέξη πρωτοδημιουργήθηκε από τον Γάλλο γιατρό Nicolas Andry από τις αρχαίες ελληνικές λέξεις ὀρθός και παῖς, γιατί αρχικά αφορούσε επεμβάσεις σε παιδιά. Όταν αργότερα το πεδίο της ορθοπαιδικής διευρύνθηκε, η λέξη παρετυμολογικά από την αρχαία ελληνική λέξη πέδη άρχισε να γράφεται και με -ε-. Σήμερα και οι δύο γραφές θα μπορούσαν να θεωρηθούν σωστές. Και με -αι-, που διατηρεί την ιστορική ετυμολογική ορθογραφία, και η νεότερη προσαρμογή με -ε-.

Προφορά

ΔΦΑ : /ɔɾ.θɔ.pε.ðι.ˈci/

ομόηχο: ορθοπαιδικοί

Ουσιαστικό

ορθοπαιδική θηλυκό στον ενικό

• (ιατρική) ο κλάδος της χειρουργικής που ασχολείται με τις κακώσεις και βλάβες στο μυοσκελετικό σύστημα του ανθρώπινου σώματος

Άλλες μορφές

• ορθοπεδική

Συγγενικές λέξεις

• ορθοπαιδικός
• → δείτε τις λέξεις ορθός και παιδί

Μεταφράσεις

    ορθοπαιδική

αγγλικά : orthopaedics (en) (ΗΒ), orthopedics (US)

γαλλικά : orthopédie (fr)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

ορθοπαιδική

• θηλυκό του ορθοπαιδικός, στην ονομαστική, την αιτιατική και την κλητική του ενικού