ξεφωνίζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ξεφωνίζω < μεσαιωνική ελληνική από τον αόριστο ἐξεφώνησα < (ελληνιστική κοινή) ἐκφωνέω

Ρήμα

ξεφωνίζω (& ξεφωνώ)

1. φωνάζω δυνατά και συνήθως σε τόνους οξείς, κραυγάζω, τσιρίζω
2. (λαϊκότροπο) αποδοκιμάζω ένα άτομο

Συγγενικά

• εκφώνηση
• εκφωνώ
• ξεφωνητό
• ξεφωνώ
• ξεφωνημένος

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	ξεφωνίζω	ξεφώνιζα	θα ξεφωνίζω	να ξεφωνίζω		ξεφωνίζοντας
β' ενικ.	ξεφωνίζεις	ξεφώνιζες	θα ξεφωνίζεις	να ξεφωνίζεις	ξεφώνιζε
γ' ενικ.	ξεφωνίζει	ξεφώνιζε	θα ξεφωνίζει	να ξεφωνίζει
α' πληθ.	ξεφωνίζουμε	ξεφωνίζαμε	θα ξεφωνίζουμε	να ξεφωνίζουμε
β' πληθ.	ξεφωνίζετε	ξεφωνίζατε	θα ξεφωνίζετε	να ξεφωνίζετε	ξεφωνίζετε
γ' πληθ.	ξεφωνίζουν(ε)	ξεφώνιζαν ξεφωνίζαν(ε)	θα ξεφωνίζουν(ε)	να ξεφωνίζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		ξεφώνισα	θα ξεφωνίσω	να ξεφωνίσω		ξεφωνίσει
β' ενικ.		ξεφώνισες	θα ξεφωνίσεις	να ξεφωνίσεις	ξεφώνισε
γ' ενικ.		ξεφώνισε	θα ξεφωνίσει	να ξεφωνίσει
α' πληθ.		ξεφωνίσαμε	θα ξεφωνίσουμε	να ξεφωνίσουμε
β' πληθ.		ξεφωνίσατε	θα ξεφωνίσετε	να ξεφωνίσετε	ξεφωνίστε
γ' πληθ.		ξεφώνισαν ξεφωνίσαν(ε)	θα ξεφωνίσουν(ε)	να ξεφωνίσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω ξεφωνίσει	είχα ξεφωνίσει	θα έχω ξεφωνίσει	να έχω ξεφωνίσει
β' ενικ.	έχεις ξεφωνίσει	είχες ξεφωνίσει	θα έχεις ξεφωνίσει	να έχεις ξεφωνίσει
γ' ενικ.	έχει ξεφωνίσει	είχε ξεφωνίσει	θα έχει ξεφωνίσει	να έχει ξεφωνίσει
α' πληθ.	έχουμε ξεφωνίσει	είχαμε ξεφωνίσει	θα έχουμε ξεφωνίσει	να έχουμε ξεφωνίσει
β' πληθ.	έχετε ξεφωνίσει	είχατε ξεφωνίσει	θα έχετε ξεφωνίσει	να έχετε ξεφωνίσει
γ' πληθ.	έχουν ξεφωνίσει	είχαν ξεφωνίσει	θα έχουν ξεφωνίσει	να έχουν ξεφωνίσει

Μεταφράσεις

    ξεφωνίζω

αγγλικά : shout (en) γαλλικά : hurler (fr)