μουντάρω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

μουντάρω < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική μοντάρω < ιταλική montare < δημώδης λατινική *mōntāre, απαρέμφατο ενεστώτα του *mōntō < λατινική mons (βουνό) < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *mon- (βουνό) < *men-

Ρήμα

μουντάρω

• (λαϊκότροπο, ιδιωματισμός) ορμώ, εφορμώ, επιτίθεμαι

Συγγενικά

• μουντάρισμα

Μεταφράσεις

    μουντάρω

→ δείτε τις λέξεις ορμώ, εφορμώ και επιτίθεμαι