μετεωρίζω

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

μετεωρίζω < αρχαία ελληνική μετεωρίζω

Προφορά

ΔΦΑ : /mɛ.tɛ.ɔˈɾi.zɔ/

Ρήμα

μετεωρίζω

• (λόγιο) προκαλώ αιώρηση σε κάποιο αντικείμενο

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	μετεωρίζω	μετεώριζα	θα μετεωρίζω	να μετεωρίζω		μετεωρίζοντας
β' ενικ.	μετεωρίζεις	μετεώριζες	θα μετεωρίζεις	να μετεωρίζεις	μετεώριζε
γ' ενικ.	μετεωρίζει	μετεώριζε	θα μετεωρίζει	να μετεωρίζει
α' πληθ.	μετεωρίζουμε	μετεωρίζαμε	θα μετεωρίζουμε	να μετεωρίζουμε
β' πληθ.	μετεωρίζετε	μετεωρίζατε	θα μετεωρίζετε	να μετεωρίζετε	μετεωρίζετε
γ' πληθ.	μετεωρίζουν(ε)	μετεώριζαν μετεωρίζαν(ε)	θα μετεωρίζουν(ε)	να μετεωρίζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		μετεώρισα	θα μετεωρίσω	να μετεωρίσω		μετεωρίσει
β' ενικ.		μετεώρισες	θα μετεωρίσεις	να μετεωρίσεις	μετεώρισε
γ' ενικ.		μετεώρισε	θα μετεωρίσει	να μετεωρίσει
α' πληθ.		μετεωρίσαμε	θα μετεωρίσουμε	να μετεωρίσουμε
β' πληθ.		μετεωρίσατε	θα μετεωρίσετε	να μετεωρίσετε	μετεωρίστε
γ' πληθ.		μετεώρισαν μετεωρίσαν(ε)	θα μετεωρίσουν(ε)	να μετεωρίσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω μετεωρίσει	είχα μετεωρίσει	θα έχω μετεωρίσει	να έχω μετεωρίσει
β' ενικ.	έχεις μετεωρίσει	είχες μετεωρίσει	θα έχεις μετεωρίσει	να έχεις μετεωρίσει
γ' ενικ.	έχει μετεωρίσει	είχε μετεωρίσει	θα έχει μετεωρίσει	να έχει μετεωρίσει
α' πληθ.	έχουμε μετεωρίσει	είχαμε μετεωρίσει	θα έχουμε μετεωρίσει	να έχουμε μετεωρίσει
β' πληθ.	έχετε μετεωρίσει	είχατε μετεωρίσει	θα έχετε μετεωρίσει	να έχετε μετεωρίσει
γ' πληθ.	έχουν μετεωρίσει	είχαν μετεωρίσει	θα έχουν μετεωρίσει	να έχουν μετεωρίσει

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τη λέξη μετέωρο

Μεταφράσεις

    μετεωρίζω

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

μετεωρίζω < μετέωρ(ος)|μετέωρος + -ίζω

Ρήμα

μετεωρίζω

1. θέτω ένα αντικείμενο σε μεγάλο ύψος
2. (μεταφορικά) δίνω ψεύτικες ελπίδες

Κλίση

Ενεργητικός Ενεστώτας
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	μετεωρίζω	μετεωρίζω	μετεωρίζοιμι	-
σύ	μετεωρίζεις	μετεωρίζῃς	μετεωρίζοις	μετεώριζε
οὖτος	μετεωρίζει	μετεωρίζῃ	μετεωρίζοι	μετεωριζέτω
ἡμεῖς	μετεωρίζομεν	μετεωρίζωμεν	μετεωρίζοιμεν	-
ὑμεῖς	μετεωρίζετε	μετεωρίζητε	μετεωρίζοιτε	μετεωρίζετε
οὗτοι	μετεωρίζουσι(ν)	μετεωρίζωσι(ν)	μετεωρίζοιεν	μετεωριζόντων / μετεωριζέτωσαν
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
	μετεωρίζειν	μετεωρίζων	μετεωρίζουσα	μετεωρίζον

Δείτε επίσης

• μετεωρίζω στην Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «μετεωρίζω» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.