μεστότης

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	μεστότης	αἱ	μεστότητες
γενική	τῆς	μεστότητος	τῶν	μεστοτήτων
δοτική	τῇ	μεστότητῐ	ταῖς	μεστότησῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	μεστότητᾰ	τὰς	μεστότητᾰς
κλητική ὦ!		μεστότης		μεστότητες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μεστότητε
γεν-δοτ	τοῖν		μεστοτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μεστότης (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική μεστό(ς) + -της

Ουσιαστικό

μεστότης, -ητος θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) η μεστότητα

Πηγές

• μεστότης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.