μαῖα

Ουσιαστικό

μαῖα θηλυκό

• (καθαρεύουσα) μαία

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	μαῖᾰ	αἱ	μαῖαι
γενική	τῆς	μαίᾱς	τῶν	μαιῶν
δοτική	τῇ	μαίᾳ	ταῖς	μαίαις
αιτιατική	τὴν	μαῖᾰν	τὰς	μαίᾱς
κλητική ὦ!		μαῖᾰ		μαῖαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μαίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		μαίαιν
Εδώ, το καθαρό α (που ακολουθεί το ρ ή φωνήεν) δεν είναι μακρό, αλλά κατ' εξαίρεσιν, βραχύ.
1η κλίση όπως «σφαῖρα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μαῖα < ινδοευρωπαϊκή ρίζα *méh₂tēr

Ουσιαστικό

μαῖα θηλυκό

• η μαία