κηδευτής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κηδευτής	οι	κηδευτές
γενική	του	κηδευτή	των	κηδευτών
αιτιατική	τον	κηδευτή	τους	κηδευτές
κλητική		κηδευτή		κηδευτές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κηδευτής < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

κηδευτής αρσενικό (θηλυκό κηδεύτρια)

1. ιερέας ή ιέρεια κηδείας
2. συγγενής του νεκρού
3. αυτός που πληρώνει για την κηδεία
4. αυτός που δέχεται στον χώρο του τον τάφο

Μεταφράσεις

    κηδευτής