κακουργώ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κακουργώ < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κακουργῶ (κακουργέω) < κακοῦργος < (κακός) κακ- + ἔργον

Προφορά

ΔΦΑ : /ka.kuɾˈɣo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐κουρ‐γώ

τονικό παρώνυμο: κακούργο

Ρήμα

κακουργώ

• διαπράττω κακούργημα

Δείτε επίσης

• δολοφονώ
• εγκληματώ

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις κακούργος, κακός και έργο

Μεταφράσεις

    κακουργώ

αγγλικά : thug (en)

Πηγές

• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)