θρῖναξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	θρινᾰκ-
ονομαστική	ἡ	θρῖναξ	αἱ	θρίνακες
γενική	τῆς	θρίνακος	τῶν	θρινάκων
δοτική	τῇ	θρίνακῐ	ταῖς	θρίναξῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	θρίνακᾰ	τὰς	θρίνακᾰς
κλητική ὦ!		θρῖναξ		θρίνακες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		θρίνακε
γεν-δοτ	τοῖν		θρινάκοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'φύλαξ' όπως «φύλαξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θρῖναξ < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

θρῖναξ, -ᾰκος θηλυκό

• τρίαινα, γεωργικό εργαλείο για το λίχνισμα του σιταριού

  ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Εἰρήνη, στίχ. 567

  αἵ τε θρίνακες διαστίλβουσι πρὸς τὸν ἥλιον.

  και στον ήλιο μέσα τα τρικράνια αστράφτουνε·

  Μετάφραση (1967): Θρασύβουλος Σταύρου, Αθήνα: Τυποβιβλιοτεχνική @greek‑language.gr

Συνώνυμα

• θρινάκη

Συγγενικά

• θρινακία
• Θρινακίη
• Θρινάκιος
• Θρῖναξ

Πηγές

• θρῖναξ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• θρῖναξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.