εὐπλοκαμίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	εὐπλοκαμίς	αἱ	εὐπλοκαμῖδες
γενική	τῆς	εὐπλοκαμῖδος	τῶν	εὐπλοκαμίδων
δοτική	τῇ	εὐπλοκαμῖδῐ	ταῖς	εὐπλοκαμῖσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	εὐπλοκαμῖδᾰ	τὰς	εὐπλοκαμῖδᾰς
κλητική ὦ!		εὐπλοκαμίς*		εὐπλοκαμῖδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		εὐπλοκαμῖδε
γεν-δοτ	τοῖν		εὐπλοκαμίδοιν
Με μακρό γιώτα στο θέμα -ίς -ῖδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «σφραγίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

εὐπλοκαμίς, -ῖδος θηλυκό

• άλλη γραφή του ἐϋπλοκαμίς

Πηγές

• εὐπλοκαμίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.