βέτο

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

βέτο < (άμεσο δάνειο) γαλλική veto < λατινική veto (αντιτίθεμαι), από την αρχαία ρωμαϊκή πολιτική διοίκηση

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈve.to/

τυπογραφικός συλλαβισμός : βέ‐το

Ουσιαστικό

βέτο ουδέτερο άκλιτο

• η αρνητική παρέμβαση για να σταματήσει μια διαδικασία, η άρνησή της, εφ όσον μία χώρα ή ένας φορέας ή ένα άτομο έχει το δικαίωμα (ή το κύρος) από το νόμο (ή από θέση ισχύος). Το βέτο παρεμβάλλεται μόνο αρνητικά και συνήθως ασκείται εναντίον του δικαιώματος ενός άλλου

  η Χ χώρα, επειδή είχε δικαίωμα βέτο, το άσκησε και πάγωσε την εισδοχή της Ψ χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση

  η Χ χώρα δεν μπορούσε να ασκήσει νόμιμα βέτο, αλλά απείλησε να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση σε περίπτωση εισδοχής της Ψ, οπότε πέτυχε να παγώσει τη διαδικασία ένταξης

  λυπάμαι Γιώργο που δεν σε καλέσαμε, αλλά έβαλε βέτο ο Κώστας και το πάρτι γινόταν σπίτι του

Συνώνυμα

• αρνησικυρία

Μεταφράσεις

    βέτο

αγγλικά : veto (en) γαλλικά : veto (fr) πολωνικά : weto (pl)