αναφτερώνω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

αναφτερώνω < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ἀναφτερώνω < ελληνιστική κοινή ἀναπτερώνω < {αρχαία ελληνική ἀναπτερῶ (-όω). Δείτε και ἀναπτερυγίζω.

Προφορά

ΔΦΑ : /a.na.fteˈɾo.no/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐να‐φτε‐ρώ‐νω

Ρήμα

αναφτερώνω, αόρ.: αναφτέρωσα, παθ.φωνή: αναφτερώνομαι, π.αόρ.: αναφτερώθηκα, μτχ.π.π.: αναφτερωμένος

1. σηκώνω τα φτερά μου για να πετάξω

   ※  Ο Καβάφης […] έγινε βαθμιαία ο κεντρικός ποιητής του Μείζονος Ελληνισμού, του καινούριου πλατιού ελληνικού κόσμου που άνοιξε ο Μεγαλέξαντρος, που υπερασπίστηκαν οι Βυζαντινοί, που αναφτέρωσε ο Βενιζέλος (Γ.Π. Σαββίδης, "Μικρά Καβαφικά", 1987)

   ※  ο Ορλώφ κατέστρεψε τον τουρκικό στόλο και μαζί μ' αυτόν τον Μοριά και την Κρήτη, που, μάταια, αναφτερώθηκαν από τη νίκη (Μεν. Παρλαμάς, "Απ' τον Τσεσμέ προς τη Σμύρνη", 1961)

2. δίνω σε κάποιον φτερά, ενθαρρύνω
3. (δημοτική) βγάζω φτερά

   ⮡  τα κλωσσόπουλα αναφτερώσανε

Συγγενικά

• αναφτεριάζω
• αναφτέριασμα, αναφτέρισμα
• αναφτερακίζω (κρητική διάλεκτος), ἀναφτερακίζω (μεσαιωνικά ελληνικά)
• ανάφτερος
• αναφτερουγιάζω
• αναφτερουγίζω (νέα ελληνικά), ἀναφτερουγίζω (μεσαιωνικά ελληνικά)
• αναφτερούγισμα
• αναφτερώ
• αναφτερωμένος

→ και δείτε τη λέξη φτερό

Δείτε επίσης

• αναπτερυγίζω (νέα ελληνικά), ἀναπτερυγίζω (ελληνιστική κοινή)
• ἀναπτερόω- ἀναπτερῶ (αρχαία ελληνικά)
• αναπτερώνω

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	αναφτερώνω	αναφτέρωνα	θα αναφτερώνω	να αναφτερώνω		αναφτερώνοντας
β' ενικ.	αναφτερώνεις	αναφτέρωνες	θα αναφτερώνεις	να αναφτερώνεις	αναφτέρωνε
γ' ενικ.	αναφτερώνει	αναφτέρωνε	θα αναφτερώνει	να αναφτερώνει
α' πληθ.	αναφτερώνουμε	αναφτερώναμε	θα αναφτερώνουμε	να αναφτερώνουμε
β' πληθ.	αναφτερώνετε	αναφτερώνατε	θα αναφτερώνετε	να αναφτερώνετε	αναφτερώνετε
γ' πληθ.	αναφτερώνουν(ε)	αναφτέρωναν αναφτερώναν(ε)	θα αναφτερώνουν(ε)	να αναφτερώνουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		αναφτέρωσα	θα αναφτερώσω	να αναφτερώσω		αναφτερώσει
β' ενικ.		αναφτέρωσες	θα αναφτερώσεις	να αναφτερώσεις	αναφτέρωσε
γ' ενικ.		αναφτέρωσε	θα αναφτερώσει	να αναφτερώσει
α' πληθ.		αναφτερώσαμε	θα αναφτερώσουμε	να αναφτερώσουμε
β' πληθ.		αναφτερώσατε	θα αναφτερώσετε	να αναφτερώσετε	αναφτερώστε
γ' πληθ.		αναφτέρωσαν αναφτερώσαν(ε)	θα αναφτερώσουν(ε)	να αναφτερώσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω αναφτερώσει	είχα αναφτερώσει	θα έχω αναφτερώσει	να έχω αναφτερώσει
β' ενικ.	έχεις αναφτερώσει	είχες αναφτερώσει	θα έχεις αναφτερώσει	να έχεις αναφτερώσει
γ' ενικ.	έχει αναφτερώσει	είχε αναφτερώσει	θα έχει αναφτερώσει	να έχει αναφτερώσει
α' πληθ.	έχουμε αναφτερώσει	είχαμε αναφτερώσει	θα έχουμε αναφτερώσει	να έχουμε αναφτερώσει
β' πληθ.	έχετε αναφτερώσει	είχατε αναφτερώσει	θα έχετε αναφτερώσει	να έχετε αναφτερώσει
γ' πληθ.	έχουν αναφτερώσει	είχαν αναφτερώσει	θα έχουν αναφτερώσει	να έχουν αναφτερώσει

    Παθητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	αναφτερώνομαι	αναφτερωνόμουν(α)	θα αναφτερώνομαι	να αναφτερώνομαι
β' ενικ.	αναφτερώνεσαι	αναφτερωνόσουν(α)	θα αναφτερώνεσαι	να αναφτερώνεσαι
γ' ενικ.	αναφτερώνεται	αναφτερωνόταν(ε)	θα αναφτερώνεται	να αναφτερώνεται
α' πληθ.	αναφτερωνόμαστε	αναφτερωνόμαστε αναφτερωνόμασταν	θα αναφτερωνόμαστε	να αναφτερωνόμαστε
β' πληθ.	αναφτερώνεστε	αναφτερωνόσαστε αναφτερωνόσασταν	θα αναφτερώνεστε	να αναφτερώνεστε	(αναφτερώνεστε)
γ' πληθ.	αναφτερώνονται	αναφτερώνονταν αναφτερωνόντουσαν	θα αναφτερώνονται	να αναφτερώνονται
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		αναφτερώθηκα	θα αναφτερωθώ	να αναφτερωθώ		αναφτερωθεί
β' ενικ.		αναφτερώθηκες	θα αναφτερωθείς	να αναφτερωθείς	αναφτερώσου
γ' ενικ.		αναφτερώθηκε	θα αναφτερωθεί	να αναφτερωθεί
α' πληθ.		αναφτερωθήκαμε	θα αναφτερωθούμε	να αναφτερωθούμε
β' πληθ.		αναφτερωθήκατε	θα αναφτερωθείτε	να αναφτερωθείτε	αναφτερωθείτε
γ' πληθ.		αναφτερώθηκαν αναφτερωθήκαν(ε)	θα αναφτερωθούν(ε)	να αναφτερωθούν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	έχω αναφτερωθεί	είχα αναφτερωθεί	θα έχω αναφτερωθεί	να έχω αναφτερωθεί		αναφτερωμένος
β' ενικ.	έχεις αναφτερωθεί	είχες αναφτερωθεί	θα έχεις αναφτερωθεί	να έχεις αναφτερωθεί
γ' ενικ.	έχει αναφτερωθεί	είχε αναφτερωθεί	θα έχει αναφτερωθεί	να έχει αναφτερωθεί
α' πληθ.	έχουμε αναφτερωθεί	είχαμε αναφτερωθεί	θα έχουμε αναφτερωθεί	να έχουμε αναφτερωθεί
β' πληθ.	έχετε αναφτερωθεί	είχατε αναφτερωθεί	θα έχετε αναφτερωθεί	να έχετε αναφτερωθεί
γ' πληθ.	έχουν αναφτερωθεί	είχαν αναφτερωθεί	θα έχουν αναφτερωθεί	να έχουν αναφτερωθεί
Συντελεσμένοι χρόνοι (β΄ τύποι)
Παρακείμενος	είμαι, είσαι, είναι αναφτερωμένος - είμαστε, είστε, είναι αναφτερωμένοι
Υπερσυντέλικος	ήμουν, ήσουν, ήταν αναφτερωμένος - ήμαστε, ήσαστε, ήταν αναφτερωμένοι
Συντελ. Μέλλ.	θα είμαι, θα είσαι, θα είναι αναφτερωμένος - θα είμαστε, θα είστε, θα είναι αναφτερωμένοι
Υποτακτική	να είμαι, να είσαι, να είναι αναφτερωμένος - να είμαστε, να είστε, να είναι αναφτερωμένοι

Μεταφράσεις

    αναφτερώνω

→ δείτε τη λέξη αναπτερώνω

Πηγές

• αναφτερώ, αναφτερώνω -  Γεωργακάς, Δημήτριος. A Modern Greek-English Dictionary [Ελληνοαγγλικό λεξικό] (μόνο το γράμμα α) - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• ἀναφτερώνω - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .