ανάταξη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ανάταξη	οι	ανατάξεις
γενική	της	ανάταξης*	των	ανατάξεων
αιτιατική	την	ανάταξη	τις	ανατάξεις
κλητική		ανάταξη		ανατάξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, ανατάξεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ανάταξη < αρχαία ελληνική ἀνάταξις

Ουσιαστικό

ανάταξη θηλυκό

1. (γενικότερα) η τοποθέτηση ξανά στην αρχική θέση
   • ορθό ξαναστήσιμο

Μεταφράσεις

    ανάταξη