Χαιρωνίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	Χαιρωνίς	αἱ	Χαιρωνίδες
γενική	τῆς	Χαιρωνίδος	τῶν	Χαιρωνίδων
δοτική	τῇ	Χαιρωνίδῐ	ταῖς	Χαιρωνίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	Χαιρωνίδᾰ	τὰς	Χαιρωνίδᾰς
κλητική ὦ!		Χαιρωνίς*		Χαιρωνίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Χαιρωνίδε
γεν-δοτ	τοῖν		Χαιρωνίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Χαιρωνίς < αρχαία ελληνική Χαιρών(εια) + -ίς

Ουσιαστικό

Χαιρωνίς θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) (πατριδωνυμικό) θηλυκό του Χαιρωνεύς

Πηγές

• Χαιρωνίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.