Τολοφώνιοι

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	Τολοφώνιοι
γενική	τῶν	Τολοφωνίων
δοτική	τοῖς	Τολοφωνίοις
αιτιατική	τοὺς	Τολοφωνίους
κλητική ὦ!		Τολοφώνιοι
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Τολοφώνιοι < κατά τον Αίλιο Ηρωδιανό, Τολοφών + πληθυντικός του -ιος (ως πληθυντικός αριθμός του Τολοφώνιος)

Ουσιαστικό

Τολοφώνιοι, -ων αρσενικό στον πληθυντικό

• (πατριδωνυμικό) οι κάτοικοι της πόλης: Τολοφών

  ※  5ος↑ αιώνας ⌘ Θουκυδίδης, Ἱστορίαι, 3, 101.2

  Ἰπνέας καὶ Μεσσαπίους καὶ Τριταιέας καὶ Χαλαίους καὶ Τολοφωνίους καὶ Ἡσσίους καὶ Οἰανθέας

  Μετάφραση (1965-1968): Άγγελος Σ. Βλάχος, Αθήνα:Γαλαξίας @greek‑language.gr

  ※  2ος↓ αιώνας ⌘ Αίλιος Ηρωδιανός, Περὶ παρωνύμων, 2.378 @scaife@perseus (έκδοση με μηνοειδές σίγμα)

  Τολοφών πόλιϲ Λοκρῶν τῶν Ὀζολῶν. τὸ ἐθνικὸν Τολοφώνιοϲ. Θουκυδίδηϲ τρίτῃ.

Συγγενικά

• Τόλοφος (όνομα)
• Τολοφών (όνομα πόλης)

Πηγές

• Τολοφώνιοι - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.