physicus

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

physicus < αρχαία ελληνική φυσικός < φύσις < φύω

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈpʰy.si.kus/ (κλασική λατινική)

ΔΦΑ : /ˈfi.si.kus/ (εκκλησιαστική λατινική)

Επίθετο

physicus, -a, -um

• φυσικός

Αλλόγλωσσα παράγωγα

• νέα ελληνική: φιζίκ

Κλίση

	ενικός			πληθυντικός
	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο
ονομαστική	physicus	physica	physicum	physicī	physicae	physica
γενική	physicī	physicae	physicī	physicōrum	physicārum	physicōrum
δοτική	physicō	physicae	physicō	physicīs	physicīs	physicīs
αιτιατική	physicum	physicam	physicum	physicōs	physicās	physica
κλητική	physice	physica	physicum	physicī	physicae	physica
αφαιρετική	physicō	physicā	physicō	physicīs	physicīs	physicīs
(Επίθετα) (Μετοχές) (Αντωνυμίες) (Γερουνδιακά)