faint

Αγγλικά (en)

Επίθετο

παραθετικά
θετικός	faint
συγκριτικός	fainter
υπερθετικός	faintest

faint ^(en)

1. αμυδρός, αδιόρατος, ανεπαίσθητος, που δεν μπορεί να φανεί, να ακουστεί ή να μυριστεί καθαρά

   ↪ a faint sound - αμυδρός ήχος

   ↪ a faint light - αμυδρό φως

   ↪ a faint smile - ένα αδιόρατο χαμόγελο

   ↪ a faint noise - ένας ανεπαίσθητος θόρυβος

2. μικρός, πολύ μικρό· δυνατό αλλά απίθανο

   ↪ There is a faint hope.

   Υπάρχει μια μικρή ελπίδα.

3. άτολμος, χωρίς θάρρος και ενέργεια
4. (όχι πριν από το ουσιαστικό) εξασθενημένος, εξαντλημένος, για ένα άτομο που αισθάνεται αδύναμο και κουρασμένο και είναι πιθανό να χάσει τις αισθήσεις του

   ↪ faint with hunger - εξασθενημένος/εξαντλημένος από την πείνα

   ↪ I feel faint.

   Μου έρχεται λιποθυμία.

Ουσιαστικό

faint ^(en) (μόνο ενικός)

• η λιποθυμία

  ↪ a faint from the heat - λιποθυμία από τη ζέστη

Ρήμα

ενεστώτας	faint
γ΄ ενικό ενεστώτα	faints
αόριστος	fainted
παθητική μετοχή	fainted
ενεργητική μετοχή	fainting

faint ^(en)

• λιποθυμάω

  ↪ At the sight of blood she fainted.

  Στο αντίκρισμα του αίματος λιποθύμησε.

Πηγές

• faint (adjective) - Oxford Learner's Dictionaries
• faint (noun) - Oxford Learner's Dictionaries
• faint (verb) - Oxford Learner's Dictionaries