disputo

Εσπεράντο (eo)

Ετυμολογία

disputo < disput + -o

Ουσιαστικό

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	disputo	disputoj
αιτιατική	disputon	disputojn

disputo ^(eo)

• η φιλονικία

---

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

disputo < → λείπει η ετυμολογία

Ρήμα

disputo ^(la) (disputō¹, disputāvī, disputātum, disputāre)

1. μιλώ για, συζητώ
2. πραγματεύομαι
3. εκτιμώ, υπολογίζω

Κλίση

Α' συζυγία (disputo, disputavi, disputatum, disputare)

Ενεργητική φωνή Ενεστώτας Οριστική: disputo, disputas, disputat, disputamus, disputatis, disputant. Υποτακτική: disputem, disputes, disputet, disputemus, disputetis, disputent. Προστακτική: -, disputa, -, -, disputate, -. Απαρέμφατο: disputare. Μετοχή: disputans, disputans, disputans (-ntis). Παρατατικός Οριστική: disputabam, disputabas, disputabat, disputabamus, disputabatis, disputabant. Υποτακτική: disputarem, disputares, disputaret, disputaremus, disputaretis, disputarent. Μέλλοντας Οριστική: disputabo, disputabis, disputabit, disputabimus, disputabitis, disputabunt. Υποτακτική: disputaturus-a-um sim, sis, sit, disputaturi-ae-a simus, sitis, sint. Προστακτική: -, disputato, disputato, -, disputatote, disputanto. Απαρέμφατο: disputaturum-am-um/os-as-a esse. Μετοχή: disputaturus-a-um. Παρακείμενος Οριστική: disputavi, disputavisti, disputavit, disputavimus, disputavistis, disputaverunt (ή disputavere). Υποτακτική: disputaverim, disputaveris, disputaverit, disputaverimus, disputaveritis, disputaverint. Απαρέμφατο: disputavisse Υπερσυντέλικος Οριστική: disputaveram, disputaveras, disputaverat, disputaveramus, disputaveratis, disputaverant. Υποτακτική: disputavissem, disputavisses, disputavisset, disputavissemus, disputavissetis, disputavissent. Συντελεσμένος Μέλλοντας Οριστική: disputavero, disputaveris, disputaverit, disputaverimus, disputaveritis, disputaverint. Γερούνδιο disputandi, disputando, disputandum, disputando. Σουπίνο disputatum, disputatu. Παθητική φωνή Ενεστώτας Οριστική: disputor, disputaris (-re), disputatur, disputamur, disputamini, disputantur. Υποτακτική: disputer, disputeris (-re), disputetur, disputemur, disputemini, disputentur. Προστακτική: -, disputare, -, -, disputamini, -. Απαρέμφατο: disputari Παρατατικός Οριστική: disputabar, disputabaris (-re), disputabatur, disputabamur, disputabamini, disputabantur. Υποτακτική: disputarer, disputareris, disputaretur, disputaremur, disputaremini, disputarentur. Μέλλοντας Οριστική: disputabor, disputaberis, disputabitur, disputabimur, disputabimini, disputabuntur. Προστακτική: -, disputator, disputator, -, -, disputantor. Απαρέμφατο: disputatum iri. Παρακείμενος Οριστική: disputatus-a-um sum, es, est, disputati-ae-a sumus, estis, sunt. Υποτακτική: disputatus-a-um sim, sis, sit, disputati-ae-a simus, sitis, sint. Απαρέμφατο: disputatum-am-um/-os-as-a esse. Μετοχή: disputatus-a-um Υπερσυντέλικος Οριστική: disputatus-a-um eram, eras, erat, disputati-ae-a eramus, eratis, erant. Υποτακτική: disputatus-a-um essem, esses, esset, disputati-ae-a essemus, essetis, essent. Συντελεσμένος Μέλλοντας Οριστική: disputatus-a-um ero, eris, erit, disputati-ae-a erimus, eritis, erunt. Απαρέμφατο: disputatum-am-um/-os-as-a fore. Γερουνδιακό disputandus-a-um