*κακοπίστως

Αρχαία ελληνικά (grc)

αμάρτυρος τύπος

αμάρτυρος υποθετικός τύπος, λέξη που δεν σώζεται σε κείμενα αλλά σε σύνθετες λέξεις ή σε γραμματικούς τύπους ή σε σχόλια γραμματικών - μπροστά από τη λέξη σημειώνεται ένας αστερίσκος -

Ετυμολογία

*κακοπίστως: αμάρτυρος θετικός βαθμός του κακοπιστοτέρως. Μορφολογικά αναλύεται σε κακόπιστ(ος) + -ως. ή κακο- + πιστῶς

Επίρρημα

*κακοπίστως, συγκριτικός :κακοπιστοτέρως

• (ελληνιστική κοινή) με αιρετικό τρόπο (κυριολεκτικά: με κακή πίστη)

Συγγενικά

• κακοπιστία
• κακόπιστος
• κακοπιστοτέρως

→ και δείτε τις λέξεις πιστῶς, πιστοτέρως και πιστός

Δείτε επίσης

• κακοπίστως (καθαρεύουσα, με διαφορετική σημασία)

Πηγές

• *κακοπίστως - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• «κακοπίστως» - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία.
  Με σήμανση: «επίρρ. μτγν. κ. νεώτ. […] μ. κτ. συγκρ. κακοπιστοτέρως», δηλαδή: «επίρρημα μεταγενέστερο και νεότερο […] μόνο κατά τον συγκριτικό κακοπιστοτέρως».