Ἑκάτη

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός
	Ἑκᾰτα-
ονομαστική	ἡ	Ἑκάτη
γενική	τῆς	Ἑκάτης
δοτική	τῇ	Ἑκάτῃ
αιτιατική	τὴν	Ἑκάτην
κλητική ὦ!		Ἑκάτη
Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'δίκη' όπως «βελόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἑκάτη < από γλώσσα της Ανατολίας → λείπει η ετυμολογία

Κύριο όνομα

Ἑκάτη θηλυκό

1. γυναικείο όνομα
2. (ελληνική μυθολογία, θεωνύμιο) η Εκάτη, θεά της μαγείας, του φαντασμάτων και της νεκρομαντείας

   ※  3ος αιώνας πκε ⌘ Ἀπολλώνιος ὁ Ῥόδιος, Ἀργοναυτικά

   «Κούρη τις μεγάροισιν ἐνιτρέφετ᾽ Αἰήταο, τὴν Ἑκάτη περίαλλα θεὰ δάε τεχνήσασθαι φάρμαχ᾽, ὅσ᾽ ἤπειρός τε φύει καὶ νήχυτον ὕδωρ, τοῖσι καὶ ἀκαμάτοιο πυρὸς μειλίσσετ᾽ ἀυτμή, καὶ ποταμοὺς ἵστησιν ἄφαρ κελαδεινὰ ῥέοντας, ἄστρα τε καὶ μήνης ἱερῆς ἐπέδησε κελεύθους.»

   → λείπει η μετάφραση

Εκφράσεις

• Ἑκάτης δεῖπνον

Παράγωγα

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• Ἑκάτη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• Ἑκάτη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.