ἁλουργές

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

ἁλουργές < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου ἁλουργής

Ουσιαστικό

ἁλουργές, -οῦς ουδέτερο

• (χρώμα ή για βαφή) πορφυρό

  ※  4ος↑ αιώνας ⌘ Ἀριστοτέλης, Περὶ χρωμάτων, 3 @scaife.perseus

  Πολλὰς γὰρ καὶ τὸ ἁλουργὲς ἔχει διαφορὰς καὶ τὸ φοινικιοῦν καὶ τὸ λευκὸν καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον καὶ κατὰ τὸ μᾶλλον καὶ ἧττον καὶ κατὰ τὴν πρὸς ἄλληλα μίξιν καὶ εἰλικρίνειαν αὐτῶν.

  ※  4ος↑ αιώνας ⌘ Ἀριστοτέλης, Περὶ χρωμάτων, 2 @scaife.perseus

  μελαινομένων γὰρ τὸ φοινικοῦν εἰς τὸ ἁλουργὲς μεταβάλλει.

  άμα σκουρύνει το πορφυροκόκκινο, γίνεται [σαν το μοβ] πορφυρό

Κλιτικός τύπος επιθέτου

ἁλουργές

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του ἁλουργής

Πηγές

• ἁλουργής - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἁλουργής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.