ἀρήγω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἀρήγω < → λείπει η ετυμολογία

Ρήμα

ἀρήγω

1. βοηθώ, συντρέχω, επικουρώ

   ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 14 (Ξ. Διὸς ἀπάτη.), στίχ. 192 (στίχοι 191-192)

   ἦέ κεν ἀρνήσαιο, κοτεσσαμένη τό γε θυμῷ, | οὕνεκ᾽ ἐγὼ Δαναοῖσι, σὺ δὲ Τρώεσσιν ἀρήγεις;

   Ή τάχα θα μου τ᾽ αρνηθείς καθώς χολήν μου τρέφεις | επειδή εγώ τους Δαναούς βοηθώ και συ τους Τρώας.

   Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

   ※  5ος πκε αιώνας ⌘Σοφοκλής, Ἠλέκτρα, 115-116

   ἔλθετ᾽, ἀρήξατε, τείσασθε πατρὸς | φόνον ἡμετέρου,

   μα ελάτε, βοηθάτε, εκδικήσετε | του πατέρα μου το φόνο

   Μετάφραση (1936): Ι.Ν. Γρυπάρης @greek‑language.gr

2. (για πόλεμο) βοηθώ κάποιον
3. αρμόζει, ταιριάζει

   ※  6ος/5ος↑ αιώνας ⌘ Πίνδαρος^w, Πυθιονίκαις, 2. Ἱέρωνι Συρακοσίῳ ἅρματι, 64 (2.64-2.65)

   νεότατι μὲν ἀρήγει θράσος | δεινῶν πολέμων·

   Στους νέους ταιριάζει θάρρος να ᾽χουνε | μπρος στων πολέμων τα δεινά·

   Μετάφραση (1994): Γιάννης Οικονομίδης, @greek‑language.gr

4. αποκρούω, παρεμποδίζω, αποτρέπω
5. συντελώ στη θεραπεία ασθένειας κάποιου
6. γλυτώνω κάποιον από κίνδυνο

Συνώνυμα

• ἀμύνω
• ἀρκέω
• βοηθέω
• ἐπικουρέω
• τιμωρέω

Συγγενικά

• ἀρηγοσύνη
• ἀρηγών
• ἐπαρήγω
• ἐπαρηγών
• προσαρήγω
• συνεπαρήγω
• ἀρωγή
• ἀρωγοναύτης
• ἀρωγός
• ἐπαρωγή
• ἐπαρωγής
• ἐπαρωγός
• προσαρωγός
• συναρωγός

Κλίση

• → λείπει η κλίση

Πηγές

• ἀρήγω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀρήγω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.