ἀμυγδαλέα

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀμυγδαλέᾱ   > ἀμυγδαλῆ	αἱ	ἀμυγδαλέαι   > ἀμυγδαλαῖ
γενική	τῆς	ἀμυγδαλέᾱς > ἀμυγδαλῆς	τῶν	ἀμυγδαλεῶν > ἀμυγδαλῶν
δοτική	τῇ	ἀμυγδαλέᾳ   > ἀμυγδαλῇ	ταῖς	ἀμυγδαλέαις > ἀμυγδαλαῖς
αιτιατική	τὴν	ἀμυγδαλέᾱν > ἀμυγδαλῆν	τὰς	ἀμυγδαλέᾱς   > ἀμυγδαλᾶς
κλητική ὦ!		ἀμυγδαλέᾱ   > ἀμυγδαλῆ		ἀμυγδαλέαι   > ἀμυγδαλαῖ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀμυγδαλέᾱ   > ἀμυγδαλᾶ
γεν-δοτ	τοῖν		ἀμυγδαλέαιν   > ἀμυγδαλαῖν
1η κλίση, ομάδα 'συκέα συκῆ', Κατηγορία 'συκέα' όπως «συκέα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀμυγδαλέα < προελληνική

Ουσιαστικό

ἀμυγδαλέα θηλυκό

• (φυτό) αμυγδαλιά (Prunus Amygdalus)

Άλλες μορφές

• (συνηρημένο) ἀμυγδαλῆ

Συνώνυμα

• ἀντιάς
• παρίσθμιον