φωνασκώ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

φωνασκώ < καθαρεύουσα φωνασκῶ < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική φωνασκέω-ῶ < φωνή + ἀσκέω-ῶ (μαθαίνω να τραγουδώ/απαγγέλλω)

Προφορά

ΔΦΑ : /fo.naˈsko/

τυπογραφικός συλλαβισμός : φω‐να‐σκώ

Ρήμα

φωνασκώ

• φωνάζω πολύ, γίνομαι ακατάληπτος και ενοχλητικός είτε επειδή μιλώ θυμωμένα είτε επειδή φωνάζω για διάφορους λόγους (από χαρά, ένταση κ.λπ.)

Συγγενικές λέξεις

• φωνασκία
• φωνασκός

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	φωνασκώ	φωνασκούσα	θα φωνασκώ	να φωνασκώ		φωνασκώντας
β' ενικ.	φωνασκείς	φωνασκούσες	θα φωνασκείς	να φωνασκείς	(φωνάσκει)
γ' ενικ.	φωνασκεί	φωνασκούσε	θα φωνασκεί	να φωνασκεί
α' πληθ.	φωνασκούμε	φωνασκούσαμε	θα φωνασκούμε	να φωνασκούμε
β' πληθ.	φωνασκείτε	φωνασκούσατε	θα φωνασκείτε	να φωνασκείτε	φωνασκείτε
γ' πληθ.	φωνασκούν(ε)	φωνασκούσαν(ε)	θα φωνασκούν(ε)	να φωνασκούν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		φωνάσκησα	θα φωνασκήσω	να φωνασκήσω		φωνασκήσει
β' ενικ.		φωνάσκησες	θα φωνασκήσεις	να φωνασκήσεις	φωνάσκησε
γ' ενικ.		φωνάσκησε	θα φωνασκήσει	να φωνασκήσει
α' πληθ.		φωνασκήσαμε	θα φωνασκήσουμε	να φωνασκήσουμε
β' πληθ.		φωνασκήσατε	θα φωνασκήσετε	να φωνασκήσετε	φωνασκήστε
γ' πληθ.		φωνάσκησαν φωνασκήσαν(ε)	θα φωνασκήσουν(ε)	να φωνασκήσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω φωνασκήσει	είχα φωνασκήσει	θα έχω φωνασκήσει	να έχω φωνασκήσει
β' ενικ.	έχεις φωνασκήσει	είχες φωνασκήσει	θα έχεις φωνασκήσει	να έχεις φωνασκήσει
γ' ενικ.	έχει φωνασκήσει	είχε φωνασκήσει	θα έχει φωνασκήσει	να έχει φωνασκήσει
α' πληθ.	έχουμε φωνασκήσει	είχαμε φωνασκήσει	θα έχουμε φωνασκήσει	να έχουμε φωνασκήσει
β' πληθ.	έχετε φωνασκήσει	είχατε φωνασκήσει	θα έχετε φωνασκήσει	να έχετε φωνασκήσει
γ' πληθ.	έχουν φωνασκήσει	είχαν φωνασκήσει	θα έχουν φωνασκήσει	να έχουν φωνασκήσει

Μεταφράσεις

    φωνασκώ