στύψις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	στύψῐς	αἱ	στύψεις
γενική	τῆς	στύψεως	τῶν	στύψεων
δοτική	τῇ	στύψει	ταῖς	στύψεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	στύψῐν	τὰς	στύψεις
κλητική ὦ!		στύψῐ		στύψεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		στύψει
γεν-δοτ	τοῖν		στυψέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πόλις' όπως «πόλις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

στύψις θηλυκό

• → δείτε στῦψις

Πηγές

• στύψις, στῦψις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.