πεπαίνω
Αρχαία ελληνικά (grc)
επεξεργασία
Ετυμολογία
επεξεργασία
- πεπαίνω < → λείπει η ετυμολογία
Ρήμα
επεξεργασία
πεπαίνω
- ωριμάζω, μεστώνω
- ※ 5ος πκε αιώνας ⌘ Ἡρόδοτος, Ἱστορίαι, 1 (Κλειώ), 193.5
- τοὺς συκέων τρόπον θεραπεύουσι τά τε ἄλλα καὶ φοινίκων τοὺς ἔρσενας Ἕλληνες καλέουσι, τούτων τὸν καρπὸν περιδέουσι τῇσι βαλανηφόροισι τῶν φοινίκων, ἵνα πεπαίνῃ τέ σφι ὁ ψὴν τὴν βάλανον ἐσδύνων καὶ μὴ ἀπορρέῃ ὁ καρπὸς τοῦ φοίνικος· ψῆνας γὰρ δὴ φέρουσι ἐν τῷ καρπῷ οἱ ἔρσενες, κατά περ δὴ οἱ ὄλονθοι.
- Τα φοινικόδενδρα τα περιποιούνται, όπως αλλού τις συκιές: κοντά στα άλλα παίρνουν από τα φοινικόδενδρα, που οι Έλληνες τα ονομάζουν αρσενικά, τον καρπό τους και τον δένουν γύρω στον καρπό των δένδρων που έχουν τους χουρμάδες, ώστε μπαίνοντας μέσα στον χουρμά η σκνίπα να τον ωριμάζει και να μην αφήνει να πέσει ο καρπός του φοίνικα· τέτοιες σκνίπες έχουν στον καρπό τους τα αρσενικά φοινικόδενδρα, όπως και τα αγριόσυκα.
- Μετάφραση (1964): Δημήτρης Μαρωνίτης @greek-language.gr
- (στην παθητική φωνή) γίνομαι ώριμος
- (μεταφορικά) κατευνάζω, καταπραΰνω την οργή
- ※ 5ος/4ος αιώνας πκε ⌘ Αριστοφάνης, Σφήκες, 646-648
- τὴν γὰρ ἐμὴν ὀργὴν πεπᾶ-|ναι χαλεπὸν | μὴ πρὸς ἐμοῦ λέγοντι.
- μέσα μου βράζει αψύς θυμός, | που θα σταθεί αγαλήνευτος, | αν δε μιλήσεις σύμφωνα μ᾽ εκείνα που έχω εγώ στο νου.
- Μετάφραση (1967), Θρασύβουλος Σταύρου @greek-language.gr
- τὴν γὰρ ἐμὴν ὀργὴν πεπᾶ-|ναι χαλεπὸν | μὴ πρὸς ἐμοῦ λέγοντι.
- ※ 5ος/4ος αιώνας πκε ⌘ Αριστοφάνης, Σφήκες, 646-648
- (στην παθητική φωνή)(ιατρική)(για ασθένειες) κορυφώνομαι, φθάνω στην πλήρη εξέλιξη
- (στην παθητική φωνή)(ιατρική)(για όγκους) μαλακώνω και σχηματίζω πύον, βγάζω πύον
Παράγωγα
επεξεργασία
Πηγές
επεξεργασία
- πεπαίνω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
- πεπαίνω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.