λίθοι καί πλίνθοι καί ξύλα καί κέραμος ἀτάκτως ἐρριμμένα

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

→ δείτε τη λέξη λίθοι (ενικός: ὁ λίθος αρσενικό), καί, πλίνθοι (ενικός: ἡ πλίνθος θηλυκό), ξύλα (ενικός: τὸ ξύλον ουδέτερο), ὁ κέραμος (αρσενικό, νέα ελληνικά:θηλυκό), ἀτάκτως & ἐρριμμένος, στο ουδέτερο πληθυντικού ἐρριμμένα (για όλα, και τους λίθους, και τις πλίνθους, τα ξύλα και τους κεράμους), μετοχή μεσοπαθητικού παρακειμένου ἔρριμμαι του ρήματος ῥίπτω

Φράση

λίθοι καὶ πλίνθοι καὶ ξύλα καὶ κέραμος ἀτάκτως ἐρριμμένα

• πράγματα που βρίσκονται σε πλήρη αταξία (γνωστό ως «λίθοι, πλίνθοι και κέραμος ατάκτως ερριμμένα» ή και με το «κέραμοι» στον πληθυντικό)

  ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ξενοφῶν, Ἀπομνημονεύματα, 3, 1.7

  καλὸν δὲ καὶ τὸ τακτικὸν εἶναι: πολὺ γὰρ διαφέρει στράτευμα τεταγμένον ἀτάκτου, ὥσπερ λίθοι τε καὶ πλίνθοι καὶ ξύλα καὶ κέραμος ἀτάκτως μὲν ἐρριμμένα οὐδὲν χρήσιμά ἐστιν, ἐπειδὰν δὲ ταχθῇ κάτω μὲν καὶ ἐπιπολῆς τὰ μήτε σηπόμενα μήτε τηκόμενα, οἵ τε λίθοι καὶ ὁ κέραμος, ἐν μέσῳ δὲ αἵ τε πλίνθοι καὶ τὰ ξύλα, ὥσπερ ἐν οἰκοδομίᾳ συντίθεται, τότε γίγνεται πολλοῦ ἄξιον κτῆμα, οἰκία.

  Ωφέλιμον δε είναι και το να ηξεύρῃ την τακτικήν, διότι πολύ διαφέρει στράτευμα τακτικόν από άτακτον, καθώς ακριβώς και οι λίθοι και οι^[sic] πλίνθοι και αι κέραμοι όταν είναι ατάκτως ριγμένα, καθόλου δεν είναι χρήσιμα, όταν δε βαλθούν εις τάξιν κάτω μεν και της επιφανείας του εδάφους εκείνα, που μήτε σαπίζουν μήτε λυώνουν, δηλαδή και οι λίθοι και αι κέραμοι, εις το μέσον δε και αι πλίνθοι και τα ξύλα, όπως ακριβώς συνθέτονται κατά την οικοδομίαν, τότε γίνεται πολύ αξιόλογον κτήμα, δηλαδή η οικία.

  Μετάφραση (1911): Κώστας Βάρναλης, Εν Αθήναις: Εκδοτικός Οίκος Γεωργίου Φέξη, σελ.77@anemi [μεταγραφή σε μονοτονικό]