κοχλάζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κοχλάζω < ελληνιστική κοινή κοχλάζω < αρχαία ελληνική καχλάζω Δεν έχει ετυμολογική σχέση ο κοχλίας.

Προφορά

ΔΦΑ : /koˈxla.zo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κο‐χλά‐ζω

Ρήμα

κοχλάζω, αόρ.: κόχλασα (χωρίς παθητική φωνή)

• βράζω, βγάζω φυσαλίδες βρασμού

Άλλες μορφές

• χοχλάζω
• κοχλακίζω, χοχλακίζω, χοχλακιάζω
• χοχλακώ / χοχλακάω

Συγγενικά

• κοχλακίζω
• κοχλάκισμα, χοχλάκισμα, χοχλάκιασμα
• κόχλασμα, χόχλασμα
• κοχλασμός
• κοχλαστός, χοχλαστός

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	κοχλάζω	κόχλαζα	θα κοχλάζω	να κοχλάζω		κοχλάζοντας
β' ενικ.	κοχλάζεις	κόχλαζες	θα κοχλάζεις	να κοχλάζεις	κόχλαζε
γ' ενικ.	κοχλάζει	κόχλαζε	θα κοχλάζει	να κοχλάζει
α' πληθ.	κοχλάζουμε	κοχλάζαμε	θα κοχλάζουμε	να κοχλάζουμε
β' πληθ.	κοχλάζετε	κοχλάζατε	θα κοχλάζετε	να κοχλάζετε	κοχλάζετε
γ' πληθ.	κοχλάζουν(ε)	κόχλαζαν κοχλάζαν(ε)	θα κοχλάζουν(ε)	να κοχλάζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		κόχλασα	θα κοχλάσω	να κοχλάσω		κοχλάσει
β' ενικ.		κόχλασες	θα κοχλάσεις	να κοχλάσεις	κόχλασε
γ' ενικ.		κόχλασε	θα κοχλάσει	να κοχλάσει
α' πληθ.		κοχλάσαμε	θα κοχλάσουμε	να κοχλάσουμε
β' πληθ.		κοχλάσατε	θα κοχλάσετε	να κοχλάσετε	κοχλάστε
γ' πληθ.		κόχλασαν κοχλάσαν(ε)	θα κοχλάσουν(ε)	να κοχλάσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω κοχλάσει	είχα κοχλάσει	θα έχω κοχλάσει	να έχω κοχλάσει
β' ενικ.	έχεις κοχλάσει	είχες κοχλάσει	θα έχεις κοχλάσει	να έχεις κοχλάσει
γ' ενικ.	έχει κοχλάσει	είχε κοχλάσει	θα έχει κοχλάσει	να έχει κοχλάσει
α' πληθ.	έχουμε κοχλάσει	είχαμε κοχλάσει	θα έχουμε κοχλάσει	να έχουμε κοχλάσει
β' πληθ.	έχετε κοχλάσει	είχατε κοχλάσει	θα έχετε κοχλάσει	να έχετε κοχλάσει
γ' πληθ.	έχουν κοχλάσει	είχαν κοχλάσει	θα έχουν κοχλάσει	να έχουν κοχλάσει

Μεταφράσεις

    κοχλάζω

γαλλικά : bouillir (fr)