χοχλάζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

χοχλάζω < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική χοχλάζω < ελληνιστική κοινή κοχλάζω με [k], [x] > [x] [x] (υποχωρητική αφομοίωση) < αρχαία ελληνική καχλάζω

Προφορά

ΔΦΑ : /xoˈxla.zo/

Ρήμα

χοχλάζω, αόρ.: χόχλασα (χωρίς παθητική φωνή)

• άλλη μορφή του κοχλάζω

Παράγωγα

• χόχλασμα

Συγγενικά

• κόχλασμα
• κοχλασμός
• → και δείτε τη λέξη κοχλάζω

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	χοχλάζω	χόχλαζα	θα χοχλάζω	να χοχλάζω		χοχλάζοντας
β' ενικ.	χοχλάζεις	χόχλαζες	θα χοχλάζεις	να χοχλάζεις	χόχλαζε
γ' ενικ.	χοχλάζει	χόχλαζε	θα χοχλάζει	να χοχλάζει
α' πληθ.	χοχλάζουμε	χοχλάζαμε	θα χοχλάζουμε	να χοχλάζουμε
β' πληθ.	χοχλάζετε	χοχλάζατε	θα χοχλάζετε	να χοχλάζετε	χοχλάζετε
γ' πληθ.	χοχλάζουν(ε)	χόχλαζαν χοχλάζαν(ε)	θα χοχλάζουν(ε)	να χοχλάζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		χόχλασα	θα χοχλάσω	να χοχλάσω		χοχλάσει
β' ενικ.		χόχλασες	θα χοχλάσεις	να χοχλάσεις	χόχλασε
γ' ενικ.		χόχλασε	θα χοχλάσει	να χοχλάσει
α' πληθ.		χοχλάσαμε	θα χοχλάσουμε	να χοχλάσουμε
β' πληθ.		χοχλάσατε	θα χοχλάσετε	να χοχλάσετε	χοχλάστε
γ' πληθ.		χόχλασαν χοχλάσαν(ε)	θα χοχλάσουν(ε)	να χοχλάσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω χοχλάσει	είχα χοχλάσει	θα έχω χοχλάσει	να έχω χοχλάσει
β' ενικ.	έχεις χοχλάσει	είχες χοχλάσει	θα έχεις χοχλάσει	να έχεις χοχλάσει
γ' ενικ.	έχει χοχλάσει	είχε χοχλάσει	θα έχει χοχλάσει	να έχει χοχλάσει
α' πληθ.	έχουμε χοχλάσει	είχαμε χοχλάσει	θα έχουμε χοχλάσει	να έχουμε χοχλάσει
β' πληθ.	έχετε χοχλάσει	είχατε χοχλάσει	θα έχετε χοχλάσει	να έχετε χοχλάσει
γ' πληθ.	έχουν χοχλάσει	είχαν χοχλάσει	θα έχουν χοχλάσει	να έχουν χοχλάσει