κουτρούλης

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

κουτρούλης < *κουτροτρούλης με απλολογία: *κου(τρο)τρούλης < κούτρ(α) + -ο- + τροῦλ(λ)(ος) + -ης, κυριολεκτικά: που το κεφάλι του (η κούτρα του) είναι λείο σαν τρούλος

Επίθετο

κουτρούλης (στο αρσενικό γένος - για θηλυκό γένος, δείτε κουτρουλός)

• (και ως παρατσούκλι) κουρεμένος, φαλακρός

  άλλες μορφές: κούτρουλος, κουτρουλός

Παράγωγα

• κουτρουλευτός
• κουτρουλεύω
• κούτρουλος, κουτρουλός

Απόγονοι

κουτρούλης (μεσαιωνικά ελληνικά)

⇒ νέα ελληνικά: Κουτρούλης στη νεοελληνική φράση του Κουτρούλη ο γάμος

Πηγές

• κουτρούλης -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].