κάνει

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κάνει < γ΄ πρόσωπο ενικού οριστικής ενεστώτα του κάνω

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈka.ni/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κά‐νει

ομόηχο: κάννη

τονικό παρώνυμο: κανί

Ρηματικός τύπος

κάνει

1. γ΄ πρόσωπο ενικού ενεστώτα του κάνω
2. γ΄ πρόσωπο ενικού οριστικής ενεστώτα του κάνω
3. γ΄ πρόσωπο ενικού υποτακτικής αορίστου του κάνω

Ρήμα

κάνει, πρτ.: έκανε, αόρ.: έκανε (απρόσωπο ρήμα)

• (συνήθως αρνητικό +δεν) επιτρέπεται, πρέπει, είναι σωστό

  ⮡  Δεν κάνει να προσβάλλεις τους συνομιλητές σου.

  ⮡  Κάνει που ρωτάς τέτοιες αδιάκριτες ερωτήσεις; Δεν κάνει!

  ⮡  Δεν έκανε που της είπες το μυστικό· τώρα θα το μάθουν όλοι.

Εκφράσεις

• το ίδιο κάνει