Ενεργητικός Παρακείμενος |
προσωπικές εγκλίσεις |
οριστική |
υποτακτική |
ευκτική |
προστακτική |
ἐγώ |
δέδρᾱκα |
δεδρᾱ́κω / δεδρᾱκώς, δεδρᾱκυῖα, δεδρᾱκός ὦ |
δεδρᾱ́κοιμι / δεδρᾱκώς, δεδρᾱκυῖα, δεδρᾱκός εἴην |
- |
σύ |
δέδρᾱκας |
δεδρᾱ́κῃς / δεδρᾱκώς, δεδρᾱκυῖα, δεδρᾱκός ᾖς |
δεδρᾱ́κοις / δεδρᾱκώς, δεδρᾱκυῖα, δεδρᾱκός εἴης |
δεδρᾱκώς, δεδρᾱκυῖα, δεδρᾱκός ἴσθι |
οὗτος |
δέδρᾱκε |
δεδρᾱ́κῃ / δεδρᾱκώς, δεδρᾱκυῖα, δεδρᾱκός ᾖ |
δεδρᾱ́κοι / δεδρᾱκώς, δεδρᾱκυῖα, δεδρᾱκός εἴη |
δεδρᾱκώς, δεδρᾱκυῖα, δεδρᾱκός ἔστω |
ἡμεῖς |
δεδρᾱ́καμεν |
δεδρᾱ́κωμεν / δεδρᾱκότες, δεδρᾱκυῖαι, δεδρᾱκότα ὦμεν |
δεδρᾱ́κοιμεν / δεδρᾱκότες, δεδρᾱκυῖαι, δεδρᾱκότα εἴημεν/εἶμεν |
- |
ὑμεῖς |
δεδρᾱ́κατε |
δεδρᾱ́κητε / δεδρᾱκότες, δεδρᾱκυῖαι, δεδρᾱκότα ἦτε |
δεδρᾱ́κοιτε / δεδρᾱκότες, δεδρᾱκυῖαι, δεδρᾱκότα εἴητε/εἶτε |
δεδρᾱκότες, δεδρᾱκυῖαι, δεδρᾱκότα ἔστε |
οὗτοι |
δεδρᾱ́κασι(ν) |
δεδρᾱ́κωσι(ν) / δεδρᾱκότες, δεδρᾱκυῖαι, δεδρᾱκότα ὦσι(ν) |
δεδρᾱ́κοιεν / δεδρᾱκότες, δεδρᾱκυῖαι, δεδρᾱκότα εἴησαν/εἶεν |
δεδρᾱκότες, δεδρᾱκυῖαι, δεδρᾱκότα ἔστων |
ονοματικοί τύποι |
απαρέμφατο |
μετοχή |
δεδρᾱκέναι |
δεδρᾱκώς |
δεδρᾱκυῖα |
δεδρᾱκός |
Μέσος / Παθητικός Παρακείμενος |
προσωπικές εγκλίσεις |
οριστική |
υποτακτική |
ευκτική |
προστακτική |
ἐγώ |
δέδρᾱμαι |
δεδρᾱμένος ὦ |
δεδρᾱμένος εἴην |
- |
σύ |
δέδρᾱσαι |
δεδρᾱμένος ᾖς |
δεδρᾱμένος εἴης |
δέδρᾱσο |
οὖτος |
δέδρᾱται |
δεδρᾱμένος ᾖ |
δεδρᾱμένος εἴης |
δεδρᾱ́σθω |
ἡμεῖς |
δεδρᾱ́μεθα |
δεδρᾱμένοι ὦμεν |
δεδρᾱμένοι εἴημεν/εἶμεν |
- |
ὑμεῖς |
δέδρᾱσθε |
δεδρᾱμένοι ἦτε |
δεδρᾱμένοι εἴητε/εἶτε |
δέδρᾱσθε |
οὗτοι |
δέδρᾱνται |
δεδρᾱμένοι ὦσι(ν) |
δεδρᾱμένοι εἴησαν/εἶεν |
δεδρᾱ́σθων / δεδρᾱ́σθωσαν |
ονοματικοί τύποι |
απαρέμφατο |
μετοχή |
δεδρᾶσθαι |
δεδρᾱμένος |
δεδρᾱμένη |
δεδρᾱμένον |
|