δράω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

δράω < πρωτοελληνική *dráwō < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή < *dréwh₂-e-ti < *dréwh₂- (τρέχω, ενεργώ)

Ρήμα

δράω/δρῶ, παθ.φωνή: δράομαι/δρῶμαι

1. ενεργώ, κατορθώνω, ποιώ, πράττω

     δρῶ τὰ ἱερά (προσφέρω θυσία)

Εκφράσεις

• εὖ δρῶ τινα: ευεργετώ
• εὖ πάσχω ὑπό τινος: ευεργετούμαι
• κακῶς δρῶ τινα: βλάπτω
• κακῶς πάσχω ὑπό τινος: βλάπτομαι
• τί χρῆμα δρᾷς;

Συγγενικά

• δρᾶσις
• δράστης
• δραστήριος
• δρᾶμα
• δραπέτης
• διδράσκω
• τα δρώμενα
• δραστικός

Σύνθετα

• ἀντιδράω
• ἀντιδρῶ
• ἐπιδράω
• παραδράω
• συνδράω
• ὑποδράω

Κλίση

• Σημείωση: το β΄ πρόσωπο ενικού προστακτικής ενεργητικού ενεστώτα είναι δρά

    Ενεστώτας: δρᾰ́ω, δρᾰ́ομαι (ασυναίρετοι τύποι)

ενεργητικός ενεστώτας δρᾰ- οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγὼ δράω δράω δράοιμι — σὺ δράεις δράῃς δράοις δρά οὖτος δράει δράῃ δράοι δραέτω ἡμεῖς δράομεν δράωμεν δράοιμεν — ὑμεῖς δράετε δράητε δράοιτε δράετε οὗτοι δράουσῐ(ν) δράωσῐ(ν) δράοιεν δραόντων δραέτωσαν 2o δυϊκός δράετον δράητον δράοιτον δράετον 3o δυϊκός δράετον δράητον δραοίτην δραέτων ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή: αρσενικό - θηλυκό - ουδέτερο δράειν δράων δράουσα δράον 1η συζυγία - μεσοπαθητικός ενεστώτας δρᾰ- οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγὼ δράομαι δράωμαι δραοίμην — σὺ δράῃ / δράει δράῃ δράοιο δράου οὖτος δράεται δράηται δράοιτο δραέσθω ἡμεῖς δραόμεθα δραώμεθα δραοίμεθα — ὑμεῖς δράεσθε δράησθε δράοισθε δράεσθε οὗτοι δράονται δράωνται δράοιντο δραέσθων / δραέσθωσαν 2o δυϊκός δράεσθον δράησθον δράοισθον δράεσθον 3o δυϊκός δράεσθον δράησθον δραοίσθην δραέσθων ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή: αρσενικό - θηλυκό - ουδέτερο δράεσθαι δραόμενος δραομένη δραόμενον

    Ενεστώτας: δρῶ, δρῶμαι (συνηρημένοι τύποι)

Ενεργητικός Ενεστώτας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ δρῶ δρῶ δρῷμι / δρῴην - σύ δρᾷς δρᾷς δρῷς / δρῴης δρά (α οὖτος δρᾷ δρᾷ δρῷ / δρῴη δράτω ἡμεῖς δρῶμεν δρῶμεν δρῷμεν - ὑμεῖς δρᾶτε δρᾶτε δρῷτε δρᾶτε οὗτοι δρῶσι(ν) δρῶσι(ν) δρῷεν δρώντων / δράτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή δρᾶν δρῶν δρῶσα δρῶν Μέσος / Παθητικός Ενεστώτας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ δροῦμαι δρῶμαι δροίμην - σύ δρεῖ δρῇ δροῖο δροῦ οὖτος δρεῖται δρῆται δροῖτο δρείσθω ἡμεῖς δρούμεθα δρώμεθα δροίμεθα - ὑμεῖς δρεῖσθε δρῆσθε δροῖσθε δρεῖσθε οὗτοι δροῦνται δρῶνται δροῖντο δρείσθων / δρείσθωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή δρεῖσθαι δρούμενος δρουμένη δρούμενον

    Παρατατικός: ἔδρᾰον, ἐδρᾰόμην (ασυναίρετοι τύποι)

Ενεργητικός Παρατατικός προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἔδρᾰον - - - σύ ἔδρᾰες - - - οὖτος ἔδρᾰε - - - ἡμεῖς ἐδρᾰ́ομεν - - - ὑμεῖς ἐδρᾰ́ετε - - - οὗτοι ἔδρᾰον - - - Μέσος / Παθητικός Παρατατικός προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐδρᾰόμην - - - σύ ἐδρᾰ́ου - - - οὗτος ἐδρᾰ́ετο - - - ἡμεῖς ἐδρᾰόμεθα - - - ὑμεῖς ἐδρᾰ́εσθε - - - οὗτοι ἐδρᾰ́οντο - - -

    Παρατατικός: ἔδρων, ἐδρώμην (συνηρημένοι τύποι)

Ενεργητικός Παρατατικός προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἔδρων - - - σύ ἔδρας - - - οὖτος ἔδρα - - - ἡμεῖς ἐδρῶμεν - - - ὑμεῖς ἐδρᾶτε - - - οὗτοι ἔδρων - - - Μέσος / Παθητικός Παρατατικός προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐδρώμην - - - σύ ἐδρῶ - - - οὖτος ἐδρᾶτο - - - ἡμεῖς ἐδρώμεθα - - - ὑμεῖς ἐδρᾶσθε - - - οὗτοι ἐδρῶντο - - -

    Μέλλοντας: δρᾱ́σω, δρᾱ́σομαι, ἐδρᾱ́σθήσομαι

Ενεργητικός Μέλλοντας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ δρᾱ́σω - δρᾱ́σοιμι - σύ δρᾱ́σεις - δρᾱ́σοις - οὗτος δρᾱ́σει - δρᾱ́σοι - ἡμεῖς δρᾱ́σομεν - δρᾱ́σοιμεν - ὑμεῖς δρᾱ́σετε - δρᾱ́σοιτε - οὗτοι δρᾱ́σουσι(ν) - δρᾱ́σοιεν - ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή δρᾱ́σειν δρᾱ́σων δρᾱ́σουσα δρᾱ́σον Μέσος Μέλλοντας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ δρᾱ́σομαι - δρᾱσοίμην - σύ δρᾱ́σῃ / δρᾱ́σει - δρᾱ́σοιο - οὖτος δρᾱ́σεται - δρᾱ́σοιτο - ἡμεῖς δρᾱσόμεθα - δρᾱσοίμεθα - ὑμεῖς δρᾱ́σεσθε - δρᾱ́σοισθε - οὗτοι δρᾱ́σονται - δρᾱ́σοιντο - ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή δρᾱ́σεσθαι δρᾱσόμενος δρᾱσομένη δρᾱσόμενον Παθητικός Μέλλοντας α' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐδρᾱσθήσομαι - ἐδρᾱσθησοίμην - σύ ἐδρᾱσθήσῃ / ἐδρᾱσθήσει - ἐδρᾱσθήσοιο - οὖτος ἐδρᾱσθήσεται - ἐδρᾱσθήσοιτο - ἡμεῖς ἐδρᾱσθησόμεθα - ἐδρᾱσθησοίμεθα - ὑμεῖς ἐδρᾱσθήσεσθε - ἐδρᾱσθήσοισθε - οὗτοι ἐδρᾱσθήσονται - ἐδρᾱσθήσοιντο - ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή ἐδρᾱσθήσεσθαι ἐδρᾱσθησόμενος ἐδρᾱσθησομένη ἐδρᾱσθησόμενον

    Αόριστος: ἔδρᾱσα, ἐδρᾱσᾰ́μην, ἐδρᾱ́σθην

Ενεργητικός Αόριστος α' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἔδρᾱσα δρᾱ́σω δρᾱ́σαιμι - σύ ἔδρᾱσας δρᾱ́σῃς δρᾱ́σαις / δρᾱ́σειας δρᾶσον οὗτος ἔδρᾱσε δρᾱ́σῃ δρᾱ́σαι / δρᾱ́σειεν δρᾱσάτω ἡμεῖς ἐδρᾱ́σαμεν δρᾱ́σωμεν δρᾱ́σαιμεν - ὑμεῖς ἐδρᾱ́σατε δρᾱ́σητε δρᾱ́σαιτε δρᾱ́σατε οὗτοι ἔδρᾱσαν δρᾱ́σωσι(ν) δρᾱ́σαιεν / δρᾱ́σειαν δρᾱσάντων / δρᾱσάτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή δρᾶσαι δρᾱ́σας δρᾱ́σασα δρᾶσαν Μέσος Αόριστος α' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐδρᾱσάμην δρᾱ́σωμαι δρᾱσαίμην - σύ ἐδρᾱ́σω δρᾱ́σῃ δρᾱ́σαιο δρᾶσαι οὖτος ἐδρᾱ́σατο δρᾱ́σηται δρᾱ́σαιτο δρᾱσάσθω ἡμεῖς ἐδρᾱσάμεθα δρᾱσώμεθα δρᾱσαίμεθα - ὑμεῖς ἐδρᾱ́σασθε δρᾱ́σησθε δρᾱ́σαισθε δρᾱ́σασθε οὗτοι ἐδρᾱ́σαντο δρᾱ́σωνται δρᾱ́σαιντο δρᾱσάσθων / δρᾱσάσθωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή δρᾱ́σασθαι δρᾱσάμενος δρᾱσαμένη δρᾱσάμενον Παθητικός Αόριστος α' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐδρᾱ́σθην δρᾱσθῶ δρᾱσθείην - σύ ἐδρᾱ́σθης δρᾱσθῇς δρᾱσθείης δρᾱ́σθητι οὖτος ἐδρᾱ́σθη δρᾱσθῇ δρᾱσθείη δρᾱσθήτω ἡμεῖς ἐδρᾱ́σθημεν δρᾱσθῶμεν δρᾱσθείημεν / δρᾱσθεῖμεν - ὑμεῖς ἐδρᾱ́σθητε δρᾱσθῆτε δρᾱσθείητε / δρᾱσθεῖτε δρᾱ́σθητε οὗτοι ἐδρᾱ́σθησαν δρᾱσθῶσι(ν) δρᾱσθείησαν / δρᾱσθεῖεν δρᾱσθέντων / δρᾱσθήτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή δρᾱσθῆναι δρᾱσθείς δρᾱσθεῖσα δρᾱσθέν

    Παρακείμενος: δέδρᾱκα, δέδρᾱμαι

Ενεργητικός Παρακείμενος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ δέδρᾱκα δεδρᾱ́κω / δεδρᾱκώς, δεδρᾱκυῖα, δεδρᾱκός ὦ δεδρᾱ́κοιμι / δεδρᾱκώς, δεδρᾱκυῖα, δεδρᾱκός εἴην - σύ δέδρᾱκας δεδρᾱ́κῃς / δεδρᾱκώς, δεδρᾱκυῖα, δεδρᾱκός ᾖς δεδρᾱ́κοις / δεδρᾱκώς, δεδρᾱκυῖα, δεδρᾱκός εἴης δεδρᾱκώς, δεδρᾱκυῖα, δεδρᾱκός ἴσθι οὗτος δέδρᾱκε δεδρᾱ́κῃ / δεδρᾱκώς, δεδρᾱκυῖα, δεδρᾱκός ᾖ δεδρᾱ́κοι / δεδρᾱκώς, δεδρᾱκυῖα, δεδρᾱκός εἴη δεδρᾱκώς, δεδρᾱκυῖα, δεδρᾱκός ἔστω ἡμεῖς δεδρᾱ́καμεν δεδρᾱ́κωμεν / δεδρᾱκότες, δεδρᾱκυῖαι, δεδρᾱκότα ὦμεν δεδρᾱ́κοιμεν / δεδρᾱκότες, δεδρᾱκυῖαι, δεδρᾱκότα εἴημεν/εἶμεν - ὑμεῖς δεδρᾱ́κατε δεδρᾱ́κητε / δεδρᾱκότες, δεδρᾱκυῖαι, δεδρᾱκότα ἦτε δεδρᾱ́κοιτε / δεδρᾱκότες, δεδρᾱκυῖαι, δεδρᾱκότα εἴητε/εἶτε δεδρᾱκότες, δεδρᾱκυῖαι, δεδρᾱκότα ἔστε οὗτοι δεδρᾱ́κασι(ν) δεδρᾱ́κωσι(ν) / δεδρᾱκότες, δεδρᾱκυῖαι, δεδρᾱκότα ὦσι(ν) δεδρᾱ́κοιεν / δεδρᾱκότες, δεδρᾱκυῖαι, δεδρᾱκότα εἴησαν/εἶεν δεδρᾱκότες, δεδρᾱκυῖαι, δεδρᾱκότα ἔστων ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή δεδρᾱκέναι δεδρᾱκώς δεδρᾱκυῖα δεδρᾱκός Μέσος / Παθητικός Παρακείμενος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ δέδρᾱμαι δεδρᾱμένος ὦ δεδρᾱμένος εἴην - σύ δέδρᾱσαι δεδρᾱμένος ᾖς δεδρᾱμένος εἴης δέδρᾱσο οὖτος δέδρᾱται δεδρᾱμένος ᾖ δεδρᾱμένος εἴης δεδρᾱ́σθω ἡμεῖς δεδρᾱ́μεθα δεδρᾱμένοι ὦμεν δεδρᾱμένοι εἴημεν/εἶμεν - ὑμεῖς δέδρᾱσθε δεδρᾱμένοι ἦτε δεδρᾱμένοι εἴητε/εἶτε δέδρᾱσθε οὗτοι δέδρᾱνται δεδρᾱμένοι ὦσι(ν) δεδρᾱμένοι εἴησαν/εἶεν δεδρᾱ́σθων / δεδρᾱ́σθωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή δεδρᾶσθαι δεδρᾱμένος δεδρᾱμένη δεδρᾱμένον

    Υπερσυντέλικος: ἐδεδρᾱ́κειν, ἐδεδρᾱ́μην

Ενεργητικός Υπερσυντέλικος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐδεδρᾱ́κειν - - - σύ ἐδεδρᾱ́κεις - - - οὖτος ἐδεδρᾱ́κει - - - ἡμεῖς ἐδεδρᾱ́κεμεν - - - ὑμεῖς ἐδεδρᾱ́κετε - - - οὗτοι ἐδεδρᾱ́κεσαν - - - Μέσος / Παθητικός Υπερσυντέλικος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐδεδρᾱ́μην - - - σύ ἐδέδρᾱσο - - - οὖτος ἐδέδρᾱτο - - - ἡμεῖς ἐδεδρᾱ́μεθα - - - ὑμεῖς ἐδέδρᾱσθε - - - οὗτοι ἐδέδρᾱντο - - -

Πηγές

• δράω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• δράω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.