δρᾶμα

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	δρᾶμᾰ	τὰ	δράμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	δράμᾰτος	τῶν	δραμᾰ́των
δοτική	τῷ	δράμᾰτῐ	τοῖς	δράμᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	δρᾶμᾰ	τὰ	δράμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		δρᾶμᾰ		δράμᾰτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		δράμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		δραμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κτῆμα' όπως «κτῆμα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δρᾶμα < δράω / δρῶ + -μα < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *derǝ- / *drā- (δρω)

Ουσιαστικό

δρᾶμα ουδέτερο

1. δράση
2. πράξη
3. καθήκον
4. δράμα
5. (θέατρο)
   1. τραγωδία
   2. κωμωδία
6. (ελληνιστική σημασία) τραγικό γεγονός ή συμβάν

Συγγενικά

θέμα δραματ-

• διαδραματίζω
• δραματικός
• δραμάτιον
• δραματοποιέω
• δραματοποιΐα
• δραματοποιός
• δραματουργέω
• δραματούργημα
• δραματουργία
• δραματουργός
• ὑποδραματομργέω

→ και δείτε τη λέξη δράω

Πηγές

• δρᾶμα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• δρᾶμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.