δεκάς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	δεκάς	αἱ	δεκάδες
γενική	τῆς	δεκάδος	τῶν	δεκάδων
δοτική	τῇ	δεκάδῐ	ταῖς	δεκάσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	δεκάδᾰ	τὰς	δεκάδᾰς
κλητική ὦ!		δεκάς		δεκάδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		δεκάδε
γεν-δοτ	τοῖν		δεκάδοιν
Με βραχύ άλφα στο θέμα -άς, -άδος.
3η κλίση, Κατηγορία 'δεκάς' όπως «δεκάς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

δεκάς, -άδος θηλυκό

• η δεκάδα

Πηγές

• δεκάς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• δεκάς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.