βιοτεύω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

βιοτεύω < βιοτή + -εύω < βιόω / βιῶ < βίος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *gʷíh₃we- (ζω)

Ρήμα

βιοτεύω

1. ζω
2. βρίσκω ή λαμβάνω τροφή
3. κατοικώ, διαμένω

   ※  4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοτέλης, Τῶν περὶ τὰ ζῷα ἱστοριῶν, 9, 12 @scaife.perseus

   Καὶ οἱ κύκνοι δ’ εἰσὶ μὲν τῶν στεγανοπόδων, καὶ βιοτεύουσι περὶ λίμνας καὶ ἕλη, εὐβίοτοι δὲ καὶ εὐήθεις καὶ εὔτεκνοι καὶ εὔγηροι,

Συγγενικά

• βιότευμα
• → δείτε τη λέξη βίος