αποσαρώνω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

αποσαρώνω < απο- + σαρώνω < (ελληνιστική κοινή) σαρόω / σαρῶ < αρχαία ελληνική σαίρω

Ρήμα

αποσαρώνω

• (σπάνιο) ολοκληρώνω το σάρωμα, το σκούπισμα

Συγγενικά

• αποσάρωμα
• → δείτε τις λέξεις από και σαρώνω

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	αποσαρώνω	αποσάρωνα	θα αποσαρώνω	να αποσαρώνω		αποσαρώνοντας
β' ενικ.	αποσαρώνεις	αποσάρωνες	θα αποσαρώνεις	να αποσαρώνεις	αποσάρωνε
γ' ενικ.	αποσαρώνει	αποσάρωνε	θα αποσαρώνει	να αποσαρώνει
α' πληθ.	αποσαρώνουμε	αποσαρώναμε	θα αποσαρώνουμε	να αποσαρώνουμε
β' πληθ.	αποσαρώνετε	αποσαρώνατε	θα αποσαρώνετε	να αποσαρώνετε	αποσαρώνετε
γ' πληθ.	αποσαρώνουν(ε)	αποσάρωναν αποσαρώναν(ε)	θα αποσαρώνουν(ε)	να αποσαρώνουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		αποσάρωσα	θα αποσαρώσω	να αποσαρώσω		αποσαρώσει
β' ενικ.		αποσάρωσες	θα αποσαρώσεις	να αποσαρώσεις	αποσάρωσε
γ' ενικ.		αποσάρωσε	θα αποσαρώσει	να αποσαρώσει
α' πληθ.		αποσαρώσαμε	θα αποσαρώσουμε	να αποσαρώσουμε
β' πληθ.		αποσαρώσατε	θα αποσαρώσετε	να αποσαρώσετε	αποσαρώστε
γ' πληθ.		αποσάρωσαν αποσαρώσαν(ε)	θα αποσαρώσουν(ε)	να αποσαρώσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω αποσαρώσει	είχα αποσαρώσει	θα έχω αποσαρώσει	να έχω αποσαρώσει
β' ενικ.	έχεις αποσαρώσει	είχες αποσαρώσει	θα έχεις αποσαρώσει	να έχεις αποσαρώσει
γ' ενικ.	έχει αποσαρώσει	είχε αποσαρώσει	θα έχει αποσαρώσει	να έχει αποσαρώσει
α' πληθ.	έχουμε αποσαρώσει	είχαμε αποσαρώσει	θα έχουμε αποσαρώσει	να έχουμε αποσαρώσει
β' πληθ.	έχετε αποσαρώσει	είχατε αποσαρώσει	θα έχετε αποσαρώσει	να έχετε αποσαρώσει
γ' πληθ.	έχουν αποσαρώσει	είχαν αποσαρώσει	θα έχουν αποσαρώσει	να έχουν αποσαρώσει

Μεταφράσεις

    αποσαρώνω

αγγλικά : finish sweeping (en)