Κεφαληνία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ἡ	Κεφαληνίᾱ
γενική	τῆς	Κεφαληνίᾱς
δοτική	τῇ	Κεφαληνίᾳ
αιτιατική	τὴν	Κεφαληνίᾱν
κλητική ὦ!		Κεφαληνίᾱ
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Κεφαληνία < Κεφαλληνία < Κεφαλλήν + -ία < Κέφαλος

Κύριο όνομα

Κεφαληνία θηλυκό

• νησί της Ελλάδας, η Κεφαλονιά

  ※  Καὶ ἐν Κεφαληνίᾳ ποταμὸς διείργει, οὗ ἐπὶ τάδε μὲν γίνονται τέττιγες, ἐπ' ἐκεῖνα δ' οὐ γίνονται. (Αριστοτέλης, Περὶ ζῴων ἱστορίας, 605b.27–29)

  ※  Μετὰ δὲ ταῦτα πόλις Φαρὰ καὶ κατὰ ταῦτα νῆσός ἐστιν Ἰθάκη, καὶ πόλις καὶ λιμήν· μετὰ ταῦτα νῆσος Κεφαληνία. (Σκύλαξ, Περίπλους, 34.11–14.)

Άλλες μορφές

• Κεφαλληνία