ultimate

Αγγλικά (en)

Ετυμολογία

ultimate < λατινική ultimatus (απώτατος) < ultimus

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈʌltɪmɪt/

Επίθετο

ultimate ^(en) (χωρίς παραθετικά, μόνο πριν από το ουσιαστικό)

1. ύστατος, έσχατος, τελικός, οριστικός

   ⮡  That is my ultimate decision.

   Αυτή είναι η τελική απόφασή μου.

   ≈ συνώνυμα: → δείτε τη λέξη final

2. βασικός

   ≈ συνώνυμα: → δείτε τη λέξη fundamental

3. που είναι στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό ή έκταση, υπέρτατος

Συγγενικά

• ultimately
• ultimatum
• ultra, ultra-

Πηγές

• ultimate - Oxford Learner's Dictionaries
• Λήμμα «ultimate», στο: D.N. Stavropoulos και A.S. Hornby, Oxford English - Greek Learner's Dictionary (Οξφόρδη κ.α.: Oxford University Press, 1977, ISBN 0-19-431147-3), σ. 760.